-
1 δι-πλῆ
δι-πλῆ, ἡ, eigtl. fem. von διπλοῠς. 1) ein Zeichen der Kritiker in Ausgaben von Schriftstellern. Man unterschied mehrere Arten von διπλαῖς; Aristarch harte in seinen Ausgaben des Homer eine διπλῆ περιεστιγμένη (
.) und eine διπλῆ ἀπερίστικτος (
); er setzte die περιεστιγμένη neben die Verse, in denen sein Text von dem des Zenodot abwich, die ἀπερίστικτος neben Verse, welche auf andere Stellen Licht warfen, und neben Verse, welche von anderen Stellen Licht empfiengen. S. Sengebusch Homer. diss. 1 p. 25 sqq Osann Anecd. Rom. p. 62 sq 66. 73 sqq 91 sqq 111 sqq 129 sqq 151 sqq 157. 164 sqq 167 sqq 200. 229 sqq 233 sq 246. – 2) ein Tanz, Poll. 4, 102; διπλῆ χορεία Ar. Th. 982. – Vgl. διπλόη.
См. также в других словарях:
γονίδιο — Διακεκριμένη κληρονομική μονάδα, διατεταγμένη σε γραμμική μορφή κατά μήκος των χρωμοσωμάτων, που καθορίζει τα χαρακτηριστικά ενός οργανισμού. Το καθένα από τα γ. είναι ο κληρονομικός παράγοντας, υπεύθυνος για κάποιο χαρακτηριστικό ή λειτουργία.… … Dictionary of Greek
